کتاب دستمایه عمر

ابو بصیرگوید من همسایه‌‌‌ای که پیرو سلطانی بود و از راه رشوه و غصب وحرام مالی را بدست اورده بود مجلسی برای زنان اوازه خوان اماده میساخت و هگی نزدش انچمن میکردند خودش هم می. مینوشید من بارها بخودش شکابت بردم و گله کردم ولی او دست بر نداشت چون پافشاری زباد ردم بمن گفت من مردی گرفتارم و تو مردی. هستی بر کنار و با عافیت اگر حال مرا بصاحبت امام صادق ع عرضه کن امیدوارم خدا مراهم بوسیله تو نجات بخشد گفتا. او در دلم تاثیر کرد چون خدمت امام صادق ع رسیدم حال او رابیان کردم. حضرت بمن فرمو دچون. بکوفه باز گردینزد تو اید باو بکو جعفر بن مجمدمیگوی تو انچه را بر سرش هسی واگذا ر. من بهشت را از خدا برای تو ضمانت مبکنم چون. بکوفه باز گشتم او و دیگران. نزد امدند من اورا نزد خود نگاه داشتم تا منزل خلوت شد انگاه باو گفتم‌‌‌ای مر د من حا ل ترا بحضرت ابی عبدا لله جعفر بن محمد امام صادق ع عرضکردم بمن فرمودچون بکوفه باز گشتی نزد تو ابد باو بگو جعفربن محمد میگوید انچه را بر سرش هستی اگذار من بهشت دا ازخدا برای تو صمانت میکنم او گریست و گفت ترا بخداامام صادق بتو چنین گفت من سو گند یاد کردم که او بمن چنین گفت گفت ترا بس است یعنی همین اندازه بد عهده تو بود وباقی بر عهده من سپس برفت و بعداز چند روز نزد من رستاد ومرا بحواست چون برفتم پشگ در خانه خود برهنه نشسته است بمن گعت ابا بصیر هرچه در منزل بیرون کردم بصاحبانش رسانبدم ودر خدا دادم. حتی لباسهایم و اکنون چنانمکه میبینی ابو بصیر من نزد دوستانمرفتم وپوشاکی برایش گرو اوردم چند روز دیگر گدشت دنبالم فرستادکه من بیمار نز. من بیا من نزدش رفتم و برای. معالجه در رفت و امد بودم تا مرگش فرا رسیدنزدش نشسته بودم که جان میداد. زمانی بیهوش شد بهوش امد وگفت ابا بصیرصاحبت برای ما وفاکرد. امام صادق ع بضمانت خود وفا کردو سپس در گذشت ورحمت خدا بر اوبا د چون حج گزاردم نزد امام صا دق ع رسیدم و اجازه او خواستم چون خدمتش رفتم هنو ز یک پایم در صحن خانه و یک پایم در راه روبود که از داخل اتاق بی انکه چیزی بگویم فرمود‌‌‌ای ابابصیر ما برای رفیقت وفا کردیم